จิตใจคนเรานั้นมันก็แปลก ชอบอะไรที่ไม่ควร
ความรักของฉันนั้นก็ยิ่งแปลก แปลกที่ไปรักใครที่ไม่ควรรัก
เขาไม่แคร์ ไม่แม้จะสนใจคนอย่างเรา
ห่วงใยตามเขาเป็นเงา ทั้งรู้เขาไม่เอา ไม่เป็นไร

เป็นได้เพียงคนที่มีไว้ก็ดี แต่วันใดที่ไม่มีก็ได้
เป็นได้แค่เศษของอารมณ์เธอ ตอนไม่เหลือใคร
ทำได้เพียงให้เธอนั้นรู้สึกดี แต่จะหวังให้เธอรักคงไม่ได้
เก็บเอาไว้ความปวดร้าว ก่อนแสดงว่าฉันไม่เป็นไร ขอแค่ได้รักเธอ

ผิดไหม ไม่สน ฉันขอเป็นคนหนึ่ง แค่คิดถึงฉันตอนเธอไม่มีใครเลย
ฉันขอแค่เสี้ยวหนึ่ง ไม่ต้องรับ ไม่ต้องรู้สึกใดใด

ไม่ต้องแคร์ ไม่ต้องมาสนใจคนอย่างเรา

ห่วงใยตามเขาเป็นเงา ทั้งรู้เขาไม่เอา ไม่สนใจ

เป็นได้เพียงคนที่มีไว้ก็ดี แต่วันใดไม่มีก็ได้
เป็นได้แค่เศษของอารมณ์เธอ ตอนไม่เหลือใคร
ทำได้เพียงให้เธอนั้นรู้สึกดี แต่จะหวังให้เธอรักคงไม่ได้
เก็บเอาไว้ความปวดร้าว ก่อนแสดงว่าฉันไม่เป็นไร ขอแค่ได้รักเธอ

เป็นได้เพียงคนที่มีไว้ก็ดี แต่วันใดไม่มีก็ได้
เป็นได้แค่เศษของอารมณ์เธอ ตอนไม่เหลือใคร
ทำได้เพียงให้เธอนั้นรู้สึกดี แต่จะหวังให้เธอรักคงไม่ได้
เก็บเอาไว้ความปวดร้าว ก่อนแสดงว่าฉันไม่เป็นไร ขอแค่ได้รักเธอ