ผมขอแสดงความเสียใจและขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวและคนใกล้ชิดของน้องก้อยนะครับ ผมได้ทราบข่าวของน้องก้อยจากเพื่อนๆของน้อง และได้ทราบว่าผมกับน้องเคยพบกันสองครั้งตอนที่น้อง มาชมคอนเสิร์ทของผม ถึงแม้จะไม่เคยพูดคุยกันเป็นการส่วนตัวก็ตาม แต่นั่นก็ถือว่าเป็นเกียรติสำหรับผม มากที่น้องก้อยเดินทางมาชมการแสดงของผม ผมจึงขออนุญาตนับว่าเราเคยได้รู้จักกัน ผ่านทางเสียง เพลงที่เราร่วมร้องด้วยกันนะครับ

เพื่อนๆ ของน้องก้อยเล่าให้ผมฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้น คงไม่มีถ้อยคำไหนจะบรรยายหรือเหมาะสมกับ ความเศร้าโศกที่เกิดขึ้น ณ เวลานี้ได้ แต่ในขณะเดียวกันที่ผมได้รับฟังเรื่องราวของน้อง ผมก็ได้รับรู้ถึง แง่มุมดีๆ ถึงความน่ารักของน้องก้อยที่มีกับครอบครัวและคนรอบข้าง มันทำให้ผมเรียนรู้ว่าความดีงามที่ เรามีให้แก่กันในช่วงเวลาหนึ่งนั้นเป็นปรากฏการณ์พิเศษ มันไม่ได้เกิดขึ้นแล้วหายไปในนาทีต่อมาเหมือนกับปรากฏการณ์อื่นๆในโลก หากแต่เมื่อมีใครสักคนที่มอบความรักให้กับคนอีกหนึ่งคนอย่างจริงใจอย่างที่น้องก้อยทำเสมอมา ความรู้สึกเหล่านั้นจะยังคงอยู่ในความนึกคิด ความรู้สึกของผู้รับ ติดตามตัวและใจไปตลอด และจะแจ่มชัดขึ้นมาทุกครั้งเมื่อเราได้คิดถึง แจ่มชัดอยู่ในถ้อยคำที่เล่าขานถึงเขา เช่นเดียวกับที่ทุกๆ คนที่มารวมตัวกันวันนี้ ผมเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่าทุกๆ ท่านจะยังมีความรักจากน้องก้อยดำรงอยู่ในหัวใจ ตลอดไปอย่างแน่นอนครับ

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจและขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ

อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข