ดีแต่ยังไม่พอ บางทีก็รู้สึกท้อ
ทุกคืนก็ยังเฝ้ารอ ไม่มีใคร
รอให้เธอกลับมา เผชิญกับความอ่อนล้า
หัวใจจะชินและชา ได้เมื่อไหร่

เธอจะรู้รึเปล่า คิดถึงมากเท่าไหร่
ได้ยินฉันหรือเปล่า เหงาแทบทนไม่ไหว

แค่อยากจะมีใคร ใครซักคน เป็นเพื่อนคุยกันก่อนนอน
อยากโทรไปหา ใครซักคน โทรหากันเหมือนวันก่อน
เป็นเธอได้รึเปล่า ปลอบใจฉันเบาเบา ตกลงกันว่าโลกนี้มีแต่เรา
แต่คงไม่มีใครซักคน โทรมาถามคอยห่วงใย
หยุดหลอกตัวเอง พอซะที ใจก็รู้เขามีใคร
หยุดคิดถึงวันเก่า อยากลืมได้แล้วเรา
บอกกับตัวเองให้ชินมันเอาไว้ ว่าฉันไม่เป็นไร

คนหนึ่งคอยวิ่งตาม อีกคนก็พยายาม
หาทางที่จะจากลา หนีกันไป
คนไม่มีความหมาย ได้รู้ว่าวันสุดท้าย
หัวใจจะพังทลาย เมื่อเธอไป

เธอจะรู้รึเปล่า คิดถึงมากเท่าไหร่
ได้ยินฉันหรือเปล่า เหงาแทบทนไม่ไหว

แค่อยากจะมีใคร ใครซักคน เป็นเพื่อนคุยกันก่อนนอน
อยากโทรไปหา ใครซักคน โทรหากันเหมือนวันก่อน
เป็นเธอได้รึเปล่า ปลอบใจฉันเบาเบา ตกลงกันว่าโลกนี้มีแต่เรา
แต่คงไม่มีใครซักคน โทรมาถามคอยห่วงใย
หยุดหลอกตัวเอง พอซะที ใจก็รู้เขามีใคร
หยุดคิดถึงวันเก่า อยากลืมได้แล้วเรา
บอกกับตัวเองให้ชินมันเอาไว้ ว่าฉันไม่เป็นไร

หยุดเลยความรัก หรือพักไปก่อน
ไม่เร็วก็ช้า ต้องพังแน่นอน

หยุดเลยความรัก หรือพักไปก่อน
ไม่เร็วก็ช้า ต้องพังแน่นอน

แค่อยากจะมีใคร ใครซักคน เป็นเพื่อนคุยกันก่อนนอน
อยากโทรไปหา ใครซักคน โทรหากันเหมือนวันก่อน
เป็นเธอได้รึเปล่า ปลอบใจฉันเบาเบา ตกลงกันว่าโลกนี้มีแต่เรา
แต่คงไม่มีใครซักคน คอยมาถามคอยห่วงใย
หยุดหลอกตัวเอง พอซะที ใจก็รู้เขามีใคร
หยุดคิดถึงวันเก่า อยากลืมได้แล้วเรา
บอกกับตัวเองให้ชินมันเอาไว้ (ว่าฉันไม่เป็นไร)

แค่อยากจะมีใคร ใครซักคน เป็นเพื่อนคุยกันก่อนนอน
อยากโทรไปหา ใครซักคน โทรหากันเหมือนวันก่อน
เป็นเธอได้รึเปล่า ปลอบใจฉันเบาเบา ตกลงกันว่าโลกนี้มีแต่เรา
แต่คงไม่มีใครซักคน คอยมาถามคอยห่วงใย
หยุดหลอกตัวเอง พอซะที ใจก็รู้เขามีใคร
หยุดคิดถึงวันเก่า อยากลืมได้แล้วเรา
บอกกับตัวเองให้ชินมันเอาไว้ ว่าฉันไม่เป็นไร