บ่อยครั้งที่ฉันมองเห็น เธอมีอาการ
บ่อยครั้งที่เหมือนสายตาเธอนั้น เหม่อลอยเหมือนคอยใคร
แม้ความจริงของเธอกับเขาจบกันไปแล้ว ตั้งเท่าไหร่
แต่เหมือนว่าใจของเธอ ยังคงคิดถึงแต่เขานั้นเรื่อยมา

ฉันก็กลัวตัวเองจะท้อ
คนที่รอจะเป็นอย่างไร ถ้าใจเธอยังไม่พร้อม
หากว่ายังมีหวัง ฉันจะยอม
ขอแค่เธอบอก อะไรหน่อยได้ไหม

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม ทำใจได้จริงหรือเปล่า
เธอยังนึกถึงวันเก่า ใช่ไหมเธอ
แล้วฉันควรต้องรอไหม รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า
กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว
หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริง จริง

บ่อยครั้งที่ฉันมองเห็น เธอมีอาการ
บ่อยครั้งที่เหมือนสายตาเธอนั้น ไม่มีฉันในใจ
แม้ความจริงฉันเองก็รู้ ว่าเธอไม่เคยลบเขาไป
แต่ฉันคนนี้ต้องทำอย่างไร บอกฉันได้ไหมเธอ

ฉันก็กลัวตัวเองจะท้อ
คนที่รอจะเป็นอย่างไร ถ้าใจเธอยังไม่พร้อม
หากว่ายังมีหวัง ฉันจะยอม
ขอแค่เธอบอก อะไรหน่อยได้ไหม

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม ทำใจได้จริงหรือเปล่า
เธอยังนึกถึงวันเก่า ใช่ไหมเธอ
แล้วฉันควรต้องรอไหม รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า
กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว
หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริง จริง

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม ทำใจได้จริงหรือเปล่า
เธอยังนึกถึงวันเก่า ใช่ไหมเธอ
แล้วฉันควรต้องรอไหม รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า
กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว
หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริง จริง

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม ทำใจได้จริงหรือเปล่า
เธอยังนึกถึงวันเก่า ใช่ไหมเธอ
แล้วฉันควรต้องรอไหม รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า
กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว
หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริง จริง