หัวใจที่มันรำ่ร้อง เหมือนกลองที่รัวไม่นับ
ข่มตาเท่าไหร่ก็ไม่หลับ
หัวใจที่มันสลาย ไม่นานก็คงจะหาย
จะปลุกให้มันขึ้นมาใหม่
โว้ โอ โว้ โอ ท้องฟ้ากว้างใหญ่
โว้ โอ โว้ โอ มีใครได้ยินไหม
โว้ โอ โว้ โอ ท่ามกลางแสงไฟ
ก่อนที่เวลานั้นจะหมด

กระโดดออกไปให้ใจบรรเลง
ให้มันเป็นเพลงที่มันรุ่มร้อน
จะเป็นจะตายฉันก็จะยอม
แค่ปล่อยไปตามหัวใจ
Baby Baby please

ผู้คนที่มันหลากหลาย สังคมที่มันวุ่นวาย
จะมีใครไหมที่เข้าใจ
เหมือนตอนที่ดูอ้าวว้าง มีเงาเป็นเพื่อนร่วมทาง
ก็ไม่อ้าวว้างซักเท่าไหร่