คงไม่รู้ ถ้าหากไม่มีใครบอก
สิ่งที่รู้ แต่เราไม่มีคำตอบ
ในทุก ๆ วัน ที่ฉันยังยืนอยู่เคียงข้างเธอ แต่เธอไม่รู้

หากเธอรู้ แต่เราไม่ใช่คนบอก
สิ่งที่รู้ มันอาจไม่ใช่คำตอบ
ในทุก ๆ วัน ที่ฉันยังมีโอกาสพูดไป บอกให้เธอรู้
แต่บอกเธอ ต้องบอกยังไง ให้สวยงาม

ต้องมีดอกไม้มาวางกอง เพื่อจะบอกคำนั้น
ต้องมีรุ้งในตอนกลางวัน ให้มันดูสวยงาม
ต้องอยู่ริมทะเล กอดเธอช้า ๆ แล้วค่อยบอกคำนั้น
อยากให้คำนี้นั้นมันออกมาสวยงามที่สุด
อาจต้องใช้บทกวีนับร้อยหรือเป็นนับพัน แต่สำหรับฉัน

หากเธอรู้ แต่เราไม่ใช่คนบอก
สิ่งที่รู้ มันอาจไม่ใช่คำตอบ
ในทุก ๆ วัน ที่ฉันยังมีโอกาสพูดไป บอกให้เธอรู้
แต่บอกเธอ ต้องบอกยังไง ให้สวยงาม

ต้องมีดอกไม้มาวางกอง เพื่อจะบอกคำนั้น
ต้องมีรุ้งในตอนกลางวัน ให้มันดูสวยงาม
ต้องอยู่ริมทะเล กอดเธอช้า ๆ แล้วค่อยบอกคำนั้น
อยากให้คำนี้นั้นมันออกมาสวยงามที่สุด
อาจต้องใช้บทกวีนับร้อยหรือเป็นนับพัน แต่สำหรับฉัน

แต่สำหรับฉัน แค่มีเธอที่ยืนรับฟังก็พอ

ให้เธอรู้ ให้เราได้เป็นคนบอก
สิ่งที่รู้ มันอาจจะเป็นคำตอบ