เนื้อร้อง / ทำนอง : เมธี อรุณ
เรียบเรียง : ลาบานูน

เมื่อความรักต้องอำลา ความเจ็บช้ำมาเป็นเพื่อนใจ
โชคชะตาลิขิตไว้ ให้คงยอมรับความจริง
ความผิดหวังดั่งใบไม้ที่ร่วงลงสู่พื้นดิน ฉันก็คง

เวลาที่ผ่านไป คงไม่ย้อนคืนกลับมา
สิ่งที่สวยต้องเก็บไว้ ให้เป็นแค่เหมือนกระดาษ
มีสมหวัง มีผิดหวัง มันคือเรื่องราวของจริง ฉันก็คง

ฉันเพิ่งเข้าใจพลังแห่งความรักก็วันนี้
ฉันเพิ่งจะรู้ว่าทุกสิ่งไม่มีอะไรแน่นอน
แต่ฉันยังหวังว่าสักวัน รักแท้ที่หาดั่งใฝ่ฝัน
มันเป็นสิ่งสวยงาม รู้ไหมเธอ รู้ไหมเธอ รู้ไหมเธอ

สัจธรรมแห่งความรัก มันก็เป็นอย่างนี้
ยิ้มสมหวัง เศร้าผิดหวัง ใครเล่าคือคนโชคดี
ตราบใดฟ้า มีจันทรา เหมือนดั่งความหวังแห่งชีวิต ฉันก็คง

ฉันเพิ่งเข้าใจพลังแห่งความรักก็วันนี้
ฉันเพิ่งจะรู้ว่าทุกสิ่งไม่มีอะไรแน่นอน
แต่ฉันยังหวังว่าสักวัน รักแท้ที่หาดั่งใฝ่ฝัน
มันเป็นสิ่งสวยงาม รู้ไหมเธอ

(เมื่อตะวันยังต้องหมุน ยังต้องเดินตามเวลาที่ถูกกำหนดไว้
มันคงมีเหตุผลเป็นล้าน ที่ทำให้เสียใจ และร้องไห้ ที่ฉันต้องเผชิญ)